سیاوش جلالی، خواننده و ترانه‌سرای رپ ایرانی است که در سال ۱۳۶۴ در شهر تهران به دنیا آمد. وی در خانواده‌ای هنرمند بزرگ شده و از کودکی علاقه زیادی به موسیقی داشت.
شروع کار سیجل
سیاوش جلالی در سال ۱۳۸۵ با انتشار آلبوم «آخرین بار» وارد دنیای موسیقی رپ شد. این آلبوم با استقبال خوبی از سوی مخاطبان مواجه شد و به وی شهرت بزرگی را به همراه آورد. از آن پس، سیاوش جلالی با انتشار آثار متعدد، نام خود را در صحنه موسیقی رپ ایران تثبیت کرد.
آهنگ تا خود فردا سیجل
متن آهنگ تا خود فردا سیجل
[اینترو – سیجل]
امشب میخوامت
[ورس یک – سیجل]
از فردا تا خود امروز
میزنم من بات کوک و گری گوس
اون شونه لاغرو هی بوس
میکنم شده خواستنت اعتیاد
چقد دامنه بهت میاد
دوس ت دارم با ه مه چتی ات با ه مه زش تی ه ات
هستم من ذاتی و فکری باهات
میخوام باشیم هی غلط
فقط دنبال داستان شیطنت
شات و سک ازت
بگیرم بریم توو فکر * فقط
گردنتو با دست بگیرم
آروم شم بعد بمیرم
قشنگترین تَن که دیدم
این عشق نیست آتیش شاهنامست
نمیدونیم چی توو باقی داستان هست
حتما هست خارق العاده
ماجرا دوتا عاشق ساده
روحشون تووی صاعقه زاده
ندارن واسه دراگی اراده
هیچی نگو که حست کنم
نمیخوام با کسی نصفت کنم
حرفاتو من از چشات میخونم
راوی قصه ات شدم
[کورس – دُن]
از همین امروز تا خود فردا
من دیوونه میشم میون اون دستات
یادم میره تنهام، یادم میره حرفام
تا آخر بفهمم، راز بین لبات
از همین امروز تا خود فردا
من دیوونه میشم میون اون دستات
یادم میره تنهام، یادم میره حرفام
تا آخر بفهمم، راز بین لبات
[ورس دو – دُن]
من پیدا کردم هم بازیمو
بیبی دنیامو نقاشی کن
بومش بزرگ تا هر جا میشد
عیبامو بپوشون و دستکاری کن
رابطه شیرین و تاکسیک نی
دنیامون رنگیه والت دیزنی
بقیه گم و گورن مام نیستیم
تووی خلوت خودمون آرتیستیم
زندگی فانتزی نه که * شر
گربمون خوابه توو بگ دولچه
ببین چطور من گشنه
سیر نمیشن از اون تنِ خوشگل
ببین عزیزم میگی فردام تا بیاد
بهم بگی تنهام تا بیای
دنبالتم با صد و هشتاد تا میام
وقتی میشینم توو اسباب بازیام
متن آهنگ تا خود فردا سیجل
[کورس – دُن]
از همین امروز تا خود فردا
من دیوونه میشم میون اون دستات
یادم میره تنهام، یادم میره حرفام
تا آخر بفهمم، راز بین لبات
از همین امروز تا خود فردا
من دیوونه میشم میون اون دستات
یادم میره تنهام، یادم میره حرفام
تا آخر بفهمم، راز بین لبات
[ورس سه – دُن]
بای لام وس، میچر خی دو ر من و خی الِ تو ح الا قر صه
و قتی پا یین پا یین چشم ک میز دی به م ب الا ک نس رت
دستت شامپاین رزه، دورت پاهام قفله
کو تا حالا صبح شه
دوست دارم همیشه راه سخته رو
جای خنده ببینم باز اخمه رو
بگیری محکم گاز تخته رو
واسه فهمیدنش هم یه راه هست نرو
تا دستاتو بزنم کور گره
پرده ها رو بکشم که نور بره
توو دلت بریزه بزنه قلبت تندو
پک کوک خالی کنسل اوبرت
میزنیم با هم هتلو آتیش
شاتایی که نمیکنه دوسه تا کاریش
انقد لبات تلخ و سره
واسه خوردنشون میکنم نوتلا قاطیش
جوری میگی تا صبح واسه توام
که م ن س نگ د ل میش م واس ه تو ن رم
میمونم پیشت تا خودِ فردا
پیدا میکنم آخر راز تورو هم
[کورس – دُن]
از همین امروز تا خود فردا
من دیوونه میشم میون اون دستات
یادم میره تنهام، یادم میره حرفام
تا آخر بفهمم، راز بین لبات
از همین امروز تا خود فردا
من دیوونه میشم میون اون دستات
[هوک]
با ت و فر دا ر و، ه مه رن گا رو م یشه د ید
میشه دید …
ته قصه، توو یه لحظه، میرسیم
میرسیم …
